Ivar's favorite articles

Томительное чувство вдохновения Приходит и уходит, не простясь. Гостит, как пожелает. Нет значения, Что ждём его подолгу, затаясь… Приходит – и поёт душа, послушная, Как скрипка – своенравному смычку: То наигрыши вяжет простодушные, То вгонит в сладкозвучную тоску. И потому смеёмся или плачем, Переполняясь светом и теплом, Когда нас вдохновение в придачу Осыплет легкомысленным дождём.…

Momento ni estas trafita de viruso, tiel grava ke kelkaj diras: ke estas grava kiel dua mondmilito. Mi ne scias ĉar mi naskiĝinta tuj post la dua mondmilito. Grava, kiu estas grava. La fakto ke vi ne povas iri de unu flanka de Belgio al la aliaj. Ĉu tiu estas grava? Tiu estas bedaŭrinde sed ne grava. La tuta lando estas ŝlosita aŭ almenaŭ la laborlokoj de preskaŭ ĉiuj. Krom la homoj kiu devas prizorgi la malsana, la homoj kiuj devas preni la rubujojn aŭ labori en la haveno, la aliaj estas senlab…

Agado de la asocio "Nova Familio" Mesaĝo de Augustin KAKOZWA el la urbo Goma / RD Kongo Kontaktebla ĉe : augukako@gmail.com

Noblaj pensoj de famuloj, kiuj amis/as hundojn. 1. Hundo ne pretendas luksan aŭton, nek grandan domon, nek altvalorajn vestojn. Al ĝi estas sufiĉa ia bastono trovita apud vojo. La mastro eblas riĉulo aŭ malriĉulo, stulta aŭ saĝa, inteligenta aŭ inverse ŝtipa. Al la hundo estas egala, tiu nur petas kaj donas amon al sia mastro. Kiom da homoj vi povus diri similan? Kiom da homo amas vin senkondiĉe. /John Grogan/ 2. Hundo estas plej persista amiko, unua kiu aklamas kaj plej kuraĝa kiu p…

1. Ĉiu homo havas VIVOFORTON (latine vis vitalis). Tiun forton li ricevas kun la nasko kaj ĝi enestas dum la tuta vivo: ekde naskiĝo ĝis la morto, senŝanŝa. Pro ĝi la homo sen pensi batalas por la pluvivo. Se lia vivo estas en danĝero, la vivoforto daŭre partoprenas en la diversaj manieroj defendi la vivon. Tiu forto ne dependas de iu ajn alia psika influo. La homo ĉiam batalas por sia vivo. La saman vivoforton havas ĉiuj vivestaĵoj. 2. ĉiu homo havas KONSCION pri si mem. Tiun li ne havas…

Karaj geamikoj kaj fidelaj legantoj, Jen la sekva parto de via felietono. Agrablan legadon! Mi kore dankegas al IVAR, kiu sperte kaj amike helpas min!

Hans-Georg Kaiser Akuzativo kaj eraroj Erari humuriga estas, kaj tiu, kiu restas sen humuro, estas simple humurabstinulo kaj ulo maŝinsimila. Oni fidu la E-gramatikon, ĉar oni povas kutimiĝi pri ĉion, eĉ pri la akuzativon. PS: La vivo sen akuzativo eblas, sed sensencas. (HGK)

Karaj legantoj, karaj geamikoj... Post tre longa silento, jen la sekvo de via felietono, kiun mi esperantigis por via plezuro. Agrablan legadon! Mi tutkore dankegas al IVAR, kiu amike helpas min per siaj spertaj rimarkoj kaj konsiloj.

Erik Kästner Veturigo sen konata celo Spertoj ekestas, se oni faras ilin. Ĉu oni fariĝas saĝa per sperto, kiel asertas popoldiro, tio estas alia afero. Por tio, ke milionoj da homoj ĉiutage kolektas spertojn, ekzistas, mezurate je nia popoldiro, du miliardoj da saĝaj homoj tro malmultaj, kaj tio devus pripensigi nin. Subsekcio de la spertoj, kiujn oni faras sen lerni ion el tio, estas la deziroj, kiuj plenumiĝas. Al kiu kiom ajn pedanta homo ankoraŭ ne ĉeokaze plenumiĝis deziro! Ĉu ti…

Dum paŝtado de ĉevaloj ĉeĥa popolkanto Dum paŝtado de ĉevaloj mi ekdormis, ho ĉagren', la ĉevaloj deflankiĝis tuj en kampon de la gren'. tradukis Jan kaj Karel Filip https://cezarmuziko.blogspot.com/

Nasredino Sana menso Iutage Hoĝao paŝis fiere en najbaran vilaĝon,starigis sin en la mezo de la foirplaco sur seĝon kaj vokis al la homoj, ke ili kolektiĝu ĉirkaŭ li. Kiam la amaso estis sufiĉe granda, Hoĝao fiere vokis: „Ĉu vi scias, ho, homoj, ke la ĉielo ĉi tie al tiu en mia vilaĝo tre similas?“ „El kio vi konkludis tion?“ iu demandis lin. „Ĉar mi vidas ĉi tie same tiom da steloj, kiom tie.“ tradukis Dorothea kaj Hans-Georg Kaiser kun Frank Vohla el germana t…

Kurt May En ĉiu printempo "Troviĝos" - pensas la lupo - "ankaŭ en tiu ĉi printempo iu ruĝĉapulino". "Restos kiel aĉa afero", grumblas la lupo, "ke antaŭe mi devos manĝi acidan avinon." "Mi esperas" - parolas la ĉasisto - "ke ankaŭ tiu ĉi printempo sendos lupon antaŭ mian fusilon." Ni scias jam de miloj da jaroj. ke ĉiuprintempe knabino deiĝas de la ĝusta vojo. Sekve, se ĉasistoj plu atentemas, la lupoj ne elmortos kaj la avinoj fariĝos pli kaj pli dolĉaj.…

Karaj legantoj kaj geamikoj, Mi plezuriĝas prezenti al vi la sekvan epizodon de via felietono, kiun mi ĵus esperantigis el la franca romano "Quand les Sirènes se taisent" (1933). La eventoj de tiu rakonto okazas en norda Francio, tuj apud Lilo (Lille) en la komenco de la jaroj 1930aj. La romano temas pri la granda striko en la fabrikoj de Roubaix-Tourcoing, kaj priskribas la tiaman vivon en malriĉaj familioj... Komence de tiuj teruraj tempoj Laure kaj Jacques enamiĝas... Agrablan legadon! Koran dankon al IVAR, ANJO kaj MICHEL AHADO pro iliaj taŭgaj kaj ĉiam amikaj rimarkoj!

Estas tempo antaŭ Pasko kaj ankaŭ televidaj elsendoj estas multaj dediĉitaj al religiaj temoj. Mi rigardis elsendon de d-ro Oz kiu estis dediĉita al specialaj kazoj, kiam homoj estis mortaj kaj tamen reviviĝis kaj atestis pri siaj travivaĵoj dum la periodo de ilia morto. Vi ĉiuj legis librojn pri tio kaj rigardis similajn elsendojn. Kiel kutime, multaj atestis pri tio ke ili estis ie en transa mondo kiu similis al la paradizo aŭ infero laŭ la koncepto de nia okcidenta kristanismo. Multaj parol…

Karaj geamikoj, jen finfine la sekva epizodo de via felietono. Mi kore dankas vin pro via intereso kaj... via pacienco! Agrablan legadon! Koran dankon al IVAR kaj JANOS pro iliaj amikaj rimarkoj kaj konsiloj!

Legendo el la XIX jarcento ! Laŭ malnova eŭropa legendo, iam renkontiĝis la Vero kaj la Mensogo. (Ambaŭ estis personigata kiel du virinoj.) La Mensogo diris veron: “Mirinda tago estas hodiaŭ !” La Vero ĉirkaŭrigardis, sed vere la suno estis brila. Ili kune pasigis multan tempon, fine alvenis ia bela fontopunto ene profunda, pura akvo. Mensogo denove diris la veron: “La akvo estas mirinda ni iru kune bani ! ” Vero suspekteme rigardis la akvon, kaj divenis ke la akvo estas agrabla. Ili ambaŭ…

Motivoj En la jaro 1870 filo Langdon Clemens estis naskita. Kiam la ĵus ekestinta patro, ankoraŭ iom mallerte tenis la infanon iam sur sia sino, opiniis la patrino fiere: „Nu, vi ja ne kontestos, ke vi ŝatas la etulon, ĉu?“ „Ne, tion mi ne celas, sed mi devas koncedi, ke mi respektas ĝin antaŭ ĉio pro ties patro.“ tradukis Dorothea kaj Hans-Georg Kaiser kun Frank Vohla el la libro: "Faru ĝin kiel mi, mensogu!" La anekdotojn pri Mark Twain kolektis kaj surskribis Franzis…

Frederiko de Ŝilero Espero Parolas kaj revas la homoj kun bel‘ pri ontaj pli bonaj tagoj; al tempo feliĉa, al ora cel‘, hastas la homoj dum vagoj. Oldiĝas mond‘, rejunas dum kur', sed homoj pli bonan esperas nur. Espero nin gvidas teren al viv', ĝi flirtas ĉe ĝojplena ido. Junulon logas la sorĉmotiv'; en oldul' ne mortos la fido. Ĉetombe post fin' de l' vivlini', entombe plu plantas – esperon li. Ne estas nur vanta, flatema ebri', frenez', kiu cerbloke nestas. Enkore ĝi…

Karaj geamikoj, karaj fidelaj legantoj, Mi tutkore deziras al vi ĉion plej bonan en 2019! Feliĉan Novan Jaron! Kun plezuro, mi prezentas al vi la kvaran epizodon de via felietono, kiun mi ĵus esperantigis el la franca romano "Quand les Sirènes se Taisent". Agrablan legadon! Mi kore dankas al ANJO, DOROTA kaj MICHEL pro ilia amika helpo, kaj al IVAR kaj NOĈJO pro ilia fidela apogo! Kun mia speciala dediĉo al GINETTE MARTIN...

Karaj geamikoj, karaj fidelaj legantoj, Kun plezuro, mi prezentas al vi la trian parton de via nova felietono. Agrablan legadon! Mi kore dankas al DOROTA, IVAR kaj ANJO pro iliaj amikaj rimarkoj! Kun mia speciala dediĉo al GINETTE MARTIN...