Reto's articles with the keyword: poemo

Post vi tio kio estas je mia maldekstra brusto ne estas koro sed "muzeo de l ‘ nuntempa doloro" De: Ehsan Parisa بعد از تو آن چه سمت ِ چپِ سینۀ من است دل نیست بلکه موزۀ درد ِ معاصر" است" احسان پرسا

venis kaj fajron en mian animo metinte foriris kun afableco ekzameninte min foriris venis, sidis kaj kaoson farinte en mia famili ’, foriris venis, vizaĝon montris, iĝinte kaŝita sian nomon sur mia lango gravurinte foriris venis kaj kiel perturbo ĉirkaŭis min mian kapon al ĉielo turnite forirs venis en mian solkvietzonon al mia vivo falinte fajron foriris venis kaj mian aŭtonan vivon forportis anstataŭ ĝi vintron donite min foriris venis en miaj mallumaj noktoj…

Hodiaŭ estas Ĥajam -tago kaj jen roabjo kiun mi voĉlegis : Ĥajam se vin l' ebrio de l' vino vestas ĝoju Se tulipvanga juno ĉe vi siestas ĝoju Ne afliktiĝu ke vi nenio estos morgaŭ Supozu vin senesta kaj ĉar vi estas ĝoju خیام اگر زباده مستی خوش باشد گر با صنمی دمی نشستی خوش باش پایان همه عمر جهان نیستی است پندار که نیستی چو هستی خوش باش

Saluton! Ni ĉiuj fartas bone Melankolio ne ekzistas krom fojfoja perdiĝo de l ’ malproksima fantazio, kiun oni diras: senkiala feliĉo Tamen, se restus vivo iel mi pasas de la vivbordo tiel ke ne tremu genuoj de l ’ senkunula cervo kaj ne la nerestema senkurac(ebl)a koro! Ĝis mi ne forgesis, mi skribu: proksime de niaj sonĝoj estis plenpluva jaro mi scias, ĉiam ties korto estas plena je freŝa aero de la…

Ne estas nubo Neniu vento Sidas mi ĉe doko Fiŝonaĝado, lumklareco, mi, floro, akvo Pureco de la vivpeniko Mia patrino pikas bazilion Pano, bazilio kaj ‌fromaĝo Sennuba ĉielo Petunioj malsekaj La savo proksima Inter la kortfloroj La lum’ en la kupro-bovlo Kiajn karesojn verŝas! Ŝtupetar ’ de la alta murpinto Matenon portas sur la ter ’ Kaŝita ĉio, malantaŭ rideto havas truon la muro de l ’ temp ’ de kie Mia vizaĝo videblas Ekzis…

‌ Larmoj sekreto estas Rideto sekreto estas Amo mistero estas Miaj larmoj tiu nokte estis la ridetoj de mia amo. Mi ne estas historio kiun vi povas diri Mi ne estas kanto, kiun vi povas kanti Mi ne estas voĉo, kiun vi povas aŭdi aŭ io, kion vi povas lerni. Mi estas la komuna suferado Min kriu. La arbo parolas al la arbaro, La herbo alparolas al stepo,…

Ĉirkaŭ mia hejmo Tiu kiu pensas pri la muro Estas libera Tiu kiu al la fenestro Melankolias Kaj tiu kiu serĉadas liberecon Inter kvar muroj estas sidanta De: Grus Abdolmalekian در اطراف خانه ی من آن کس که به دیوار فکر می کند آزاد است آن کس که به پنجره غمگین است و آن که به جستجوی آزادی‎ میان چاردیوار نشسته گروس عبدالملکیان

Kial ĉiu, kiun mi amis, estis pasaĝero? De: Ahmad Reza Ahmadi چرا هر کسی را که دوست داشتم مسافر بود؟

Ebriiĝis la vin’ de ni! ne ni de ĝi! Ekzistiĝis la korp ’ de ni! ne ni de ĝi! Rumi باده از ما مست شد نی ما از او قالب از ما هست شد نی ما از او مولانا

Lasu min kisi vin!

Okaze la naskiĝtago de mia ĉiam amata poeto - Omar Ĥajam -, mi elektis unu lian robaion: Sekretojn de l’ eterno nek vi nek mi elŝovos deĉifri la enigmon nek vi nek mi scipovos Ja estas parolate pri ni post la kurteno sed nin ĉe l ’ kurtenfalo oni ne plu retrovos اسرار ازل را نه تو دانی و نه من وین حرف معما نه تو خوانی و نه من هست از پس پرده گفتگوی من و تو چون پرده بر افتد نه تو مانی و نه من…

Mi foriros ĉi tien kaj ne gravas Ĉu kunhavu mi lanternon aŭ ne Tiu kiu eskapas Perdiĝon ne timas De irana poeto Rasul Yunan (Junan) من از اینجا خواهم رفت و فرقی هم نمی کند که فانوسی داشته باشم یا نه کسی که می گریزد از گم شدن نمی ترسد رسول یونان http://rasul-yunan.blogfa.com

Ni estis kelk-uloj Sidantaj en kafejo Kun bruligita hararo kaj Sinoj tumultaj de Tehranaj stratoj Kun ŝeloj el tago kiuj fojfoje iĝis nokto Ni estis kelkaj ĉevaloj Kiuj ne havis flugilojn Ni ne havis kolharojn Ni ne havis prerion Ni estis nur kurado Kaj kun kotaj sportaj hufoferoj De la singultitaj aleoj ekiris La arboj iĝis bastonoj Kaj tiom ni havis ploron Dum, ĉiuj pulvoj kaj gasoj Naturajn plorojn ni faris Ni estis rompo Kaj pugnoj kiujn en aero ĵetis Finfine sur tab…

En la aleo ventas Kaj tio ĉi estas komenco de ruino … Kontaktlampoj mallumas …                                                         Furug Farroĥzad – Irana poetino

Spektante jenajn fotojn de la tragedio en Pakistano, mi rememoris la faman poemon de karmemora NIMA kiun antaŭ jaroj mia kara amiko Hamze elpersigis. Ho Homoj! Ho, vi homoj kiuj sidas ĉe la marbordo, feliĉa kaj ridanta, iu mortas en la akvo, iu estas konstante luktanta sur ĉi tiu kolera, pika, malhela maro kiun vi konas. Kiam vi estas ebria pripensante superforti malamikon, kiam vi pensas vane ke vi helpas malfortan personon…

Ahmad Ŝamlu (Ahmad Shamlu) 1925-2000 Nek pro suno, nek pro epopeo Ne pro ombro de sia malgranda tegmento Pro kanto Pli malgrando ol viaj manoj Nek pro ĝangaloj, nek pro maro Pro branĉo Pro guto Pli klara ol viaj okuloj Nek pro muroj, pro kabano Nek pro ĉiuj homoj, eble pro bebeto de sia malamiko Nek pro mond…

Aŭkultu! La vojo vokas viajn paŝojn de malproksime ... ! گوش کن جاده صدا می‌زند از دور قدم‌های تو را ... Sohra Sepehri

Antaŭ kelkaj tagoj iu E-lernanto fonis min kaj petis unu de mi elektitan robaion de Omar Ĥajjam en Esperanto por iu internacia ekzpozicio multlingva. Mi foliumis la poemaron kaj al mi plaĉis jena poemo. Eble ĝi plaĉus al vi ankaŭ :) یک چند به کودکی به استاد شدیم یک چند به استادی خود شاد شدیم پایان سخن شنو که ما را چه رسید از خاک برآمدیم و بر باد شدیم Ĉe majstr` iam ni lernis pri ĉia sci-havendo Poste ni mem ple…