Laŭ iuj stereotipoj usonanoj estas bonaj reklamistoj kaj vendistoj. Superlativoj ĉieas: Jen la plej granda terpomo de la mondo, jen la plej granda kukurbo de la universo (la legomo, ne urbo de kukoj). Benson ne estas escepto. Jen lia anonco sur la titol-paĝo: "41 lingvoj. 11.000 bildoj [!]. 100 listoj de samspecaj vortoj. 2 plenpaĝaj tabeloj de la prononcado de la Esperanto-alfabeto en 36 lingvoj. 5 plenpaĝaj tabeloj de la korelativoj en 36 lingvoj. Kompleta indekso." Huj! Wow eĉ.

Sed fakte, ĝi estas dikega rekt-metoda kurso kaj nepre eksternormalaĵo en la 120-jara merkato de Esperanto-lernolibroj. Ne surprizos vin, ke mi precipe ŝatas ĝian vortaran parton, kie ĉiu nocio estas klarigita per bildo kaj se tio ne ŝajnas sufiĉe klara per tradukoj en 40 lingvoj (!). Klare ankaŭ, ke ĝi estas historia lernolibro kaj la uzata Esperanto ne ĉiam senpeka laŭ modernaj kriterioj. Sed rekompence vi lernos tiel belajn frazojn kiel "metropolo: Londono estas la metropolo de la mondo. New York estas la metropolo de Usono" (p. 401) aŭ "mikrofono: instrumento por plilaŭtigi la sonojn" (sampaĝe) kaj vidas bildon de "moderna" mikrofono, ĉe kiu staras viro ("li brodkastas").

Bizara kaj amuza el la epoko de Plena Vortaro.

Thanks Vaughn!!

P.S.: La skanaĵo de Vaughn, el kiu mi prenis la tri ekzemplojn, estas eĉ pli bone legeblaj ol la originalo kun ties tre malgranda skribo. Mankas nur la odoro de malnova papero, kiun mi preferas ĉe la libro. Sed niaj komputil-ekspertoj certe baldaŭ ankau tion klonos.