La espero
En la mondon venis nova sento,
Tra la mondo iras forta voko;
Per flugiloj de facila vento
Nun de loko flugu ĝi al loko.
Ne al glavo sangon soifanta
Ĝi la homan tiras familion:
Al la mond eterne militanta
Ĝi promesas sanktan harmonion.
Sub la sankta signo de l' espero
Kolektiĝas pacaj batalantoj,
Kaj rapide kreskas la afero
Per laboro de la esperantoj.
Forte staras muroj de miljaroj
Inter la popoloj dividitaj;
Sed dissaltos la obstinaj baroj
Per la sankta amo disbatitaj.
Sur neŭtrala lingva fundamento
Komprenante unu la alian,
La popoloj faros en konsento
Unu grandan rondon familian.
Nia diligenta kolegaro
En laboro paca ne laciĝos,
Ĝis la bela sonĝo de l'homaro
Por eterna ben' efektiviĝos.
Nadzieja
Nowych uczuć trysnęłaś krynico,
Idzie światem potężne wołanie;
Niech je wiatry za skrzydła pochwycą,
Niech rozniosą po życiowym łanie!
Głos się rozszedł, wzywa ludzkie rzesze
Nie do mieczy, nie do krwawej burzy,
On nadzieję świętą w sercach krzesze,
Ludziom - wrogom wieczny pokój wróży.
Pod sztandarem tej świętej nadziei
Pokojowi się kupią szermierze...
Szybko rośnie moc drogiej idei,
Dzięki pracy i niezłomnej wierze.
Trwałe mury dzieliły narody,
Między nimi stały lat tysiące.
Ale padną oporne przegrody,
Gdy uderzą w nie serca gorące.
Na osnowie jednej wspólnej mowy
Ludy myślą napełnią się Bożą,
W zrozumieniu i w zgodzie świat nowy,
Jedną wielką rodzinę utworzą.
Więc szermierze wytrwają w jedności,
Wielkim trudem się swoim nie zmęczą,
Póki piękne marzenie ludzkości
Nie zabłyśnie nam wieczystą tęczą.
De hoop
In de wereld is een nieuw gevoel gekomen,
door de wereld gaat een sterke roep;
op vleugels van een lichte bries
moge hij nu van plek naar plek vliegen.
Niet naar het bloeddorstige zwaard
trekt hij de familie der mensen:
aan de eeuwig oorlogvoerende wereld
belooft hij heilige harmonie.
Onder het heilige teken van de hoop
verzamelen zich strijders voor de vrede,
en de zaak groeit snel
door het werk van degenen die hoop hebben.
Stevig staan er muren sinds millennia
tussen de verdeelde volkeren;
maar de hardnekkige barrières zullen
uiteenspringen,
door de heilige liefde uiteengeslagen.
Op het fundament van een neutrale taal,
elkaar begrijpend,
zullen de volkeren eensgezind vormen
één grote familiekring.
Onze ijverige collega's
zullen het vredeswerk niet moe worden,
totdat de mooie droom van de mensheid
van eeuwige zegen zal worden gerealiseerd.
La esperanza
Al mundo ha llegado un nuevo sentimiento,
Recorre el mundo una fuerte llamada;
En alas de un viento ligero
Ahora dejenla volar de un lugar a otro.
No a la espada sedienta de sangre
Esta llama a la familia humana:
Al mundo que eternamente lucha
Le promete una santa armonía.
Bajo el sagrado signo de la esperanza
Se reúnen los combatientes de la paz
Y pronto avanza la obra
Por el trabajo de los esperanzados.
Fuertes se levantan los muros milenarios
Entre los pueblos divididos
Pero saltarán en pedazos las obstinadas barreras
Que con sagrado amor serán derrumbadas
Sobre un fundamento lingüístico neutral
Comprendiéndose los unos a los otros
Los pueblos harán de común acuerdo
Una sola gran familia
Nuestros laboriosos camaradas
En la tarea de la paz no desfallecerán
Hasta que el bello sueño de la humanidad
Para bendición eterna se realice.
