Hans-Georg Kaiser's photos with the keyword: Bukowski

Charles Bukowski: Laboristoj (poemotraduko)

27 Nov 2008 1 849
https://www.ipernity.com/blog/cezar/253280 Charles Bukowski:Laboristoj Bukowski-etikedo ĉe Cezar: https://www.ipernity.com/tag/cezar/keyword/374355 http://www.cezarpoemtradukoj.cezarpoezio.de/337.html

Babilaĉulo / Vantaj homoj

13 Mar 2008 1376
Cezar: Ne fariĝi, nur esti (rimpoemo) www.ipernity.com/blog/cezar/90841 https://www.ipernity.com/blog/cezar/250806 Charles Bukowski: Babilaĉulo Bukowski, Charles: Kie brulas, ĝentlemanoj? / Kvindek prozpoemoj / elektis kaj tradukis Cezar (PDF) https://www.ipernity.com/doc/cezar/2848550 pentris Cezar

Posada: biciklistoj, cyclists

18 Jan 2009 1266
el Vikipedio Charles Bukowski Tra la cellinio La mortulĉaro veturas tra la ĉambro, kun la senkapigitoj, la perdiĝintoj, la freneziĝintaj vivantoj. La muŝoj estas gluantaj buloj, ne povas levi plu la flugilojn. Mi observas oldulinon ĉe tio, kiel ŝi tradraŝas katon kun balailo. La vetero ne estas eltenebla, malica truko de la kara Dio. La akvo en la neceseja sidilo solviĝis en aeron, la telefono sonorilas apenaŭ aŭdeble, la malgranda laciĝinta marteleto tremetas ĉe la sonorilo. Mi vidas knabon sur biciklo, la spokoj krake kurbiĝas, la radoj fariĝas serpentoj kaj solviĝas. La gazeto estas varmega kiel fornelplato. Viroj murdas sin reciproke sur la strato sen bone scii kial. La plej fiaj viroj havas la plej bonajn laborojn, la plej bonaj viroj havas la plej fiajn laborojn aŭ estas senlaboraj aŭ kaŭras en frenezuldomo. Miaj manĝoprovizoj ankoraŭ sufiĉas kvar tagojn. Ekzekutkomandoj en klimatizitaj uniformoj iras de domo al domo, de ĉambro al ĉambro arestas la homojn, pafmortigas ilin aŭ pikas bajoneton en ilin. Ni volis ĝin tiel. Pli bonan ni ne meritas. Estas tiel kvazaŭ la Suno estus sata pri tio atendi ankoraŭ pli longe; estas tiel kvazaŭ la Suno estus cerbo, kiu deklaris nin finita. Mi eliras sur la malantaŭan verandon kaj rigardas eksteren al la maro de mortaj plantoj, dornhavaj formortintaj filikoj, tremante sub senventa ĉielo. Iel mi ĝojas, ke ĉio ĉi estas jam post ni, la artverkoj, la militoj, la enuigaj amaferoj, la ĉiutaga trotado de nia vivo. Se la uloj venos supren ĉi tien, al mi estos egale, kion ili faros kun ni, ni jam delonge mem masakris nin, ĉiumatene, kiam ni eliris el la litoj. Mi iras reen en la kuirejon, elverŝas iom da kaĉo el plastikujo, preskaŭ jam finkuiritan, kaj mi sidas tie kaj manĝas, gapas miajn fingrajn ungojn, la ŝvito postorele fluas malsupren, kaj mi aŭdas la pafojn surstrate, kaj mi maĉas kaj atendas kaj ne plu havas iluziojn. PS: http://www.cezarpoemtradukoj.cezarpoezio.de/41.html PS: tradukis Cezar el la poemaro: "Poemojn, kiujn iu verkis antaŭ ol li saltis en la oka etaĝo el la fenestro." La pentraĵo estas de la meksika artisto Posada. PSS: Pliaj poemoj de Bukowski troviĝas en la poemaro: "Kie brulas ĝentlemanoj?"

palmoj - Palmen

Bukowski: La predo

26 Sep 2008 1120
fotis Cezar Charles Bukowski LA PREDO Merdo, li diris kaj tiris ĝin el la akvo, kio tio estas? Dorse kavigita juniobaleno, mi diris. Ne, diris ulo staranta apud ni sur la kajo, estas ondegoventa sablopalpanto. Alia alvenis kaj opiniis: Estas fandango-eskadro sen strioj. Ni forigis la fiŝhokon, kaj la aĵo ekstaris kaj ellasis furzon. Ĝi estis griza kaj kovrita de haroj sur la tuta korpo, kaj ĝi estis grasa kaj fetoris kiel malnovaj nelavitaj piedŝtrumpoj. Ĝi komencis foriri de la kajo kaj ni sekvis ĝin. De malgranda knabino ĝi formanĝis "hotdogon" rekte el la mano. Tiam ĝi saltis sur la karuselon kaj sidiĝis sur "Pinto". Antaŭ la fino de la rondoj ĝi falis malsupren kaj ruliĝis en la segopulvoro. Ni helpis ĝin leviĝi. Grop, ĝi diris, grop. Tiam ĝi reiris en la kajon, ĝis antaŭe, ni postiris, granda homamaso sekvis nin. Varbogago, iu opiniis, estas viro en skafandro. Ĝi komencis forte spiri. Tiam ĝi falis sur la dorson kaj ekhavis spasmon. Iu verŝis bieron sur ĝian kapon. Tiam ĝi mortis. Ni rulis ĝin al la fino de la kajo kaj puŝis ĝin reen en la maron. Ni rigardis ĝian enakviĝon kaj mergiĝon. Estis dorse kavigita juniobaleno, mi diris. Ne, diris alia, estis ondegoventa sablopalpanto. Ne, diris la tria eksperto, estis fandango-eskadro sen strioj. Tiam ni disiĝis, kaj ĉiu ree iris sian propran vojon. Estis malfrua posttagmezo en aŭgusto. PS: El Charles Bukowski: Kie brulas, ĝentlemanoj? https://www.ipernity.com/doc/cezar/2848550

Cezar: Prefere malstreĉiĝi en muskaptilo ol esti v…

26 Jun 2008 1512
https://www.ipernity.com/blog/28475/73918 Charles Bukowski: Foje povi malstreĉiĝi kiel muso en kaptilo https://www.ipernity.com/blog/cezar/246229 Cezar: Malriĉa, sed...