ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ (Σαν κουρέλι) - Σταύρος Τζουανάκος

Μεσάνυχτα βαθειά σκοτεινιασμένα
στα έρημα σοκάκια τριγυρνώ
εκεί που πρωτοφίλησα εσένα
με στήθια πληγωμένα ξαγρυπνώ
εκεί που πρωτοφίλησα εσένα
με στήθια πληγωμένα ξαγρυπνώ

Στου δρόμου τα σκουπίδια σαν κουρέλι
με πέταξες χωρίς να το σκεφτείς
με πρόδωσες και τώρα δεν σε μέλει
καινούριο θύμα ψάχνεις για να βρεις

Δεν ξέρουμε η τύχη πως τα φέρνει
μπορεί και ‘συ μια μέρα να βρεθείς
κουρέλι μες το ίδιο το σοκάκι
συγγνώμη στο κουρέλι για να πεις