Sekvu vian koron
Vivo-impulsoj




Nia vivtempo estas kunmetita el
jaroj - monatoj - tagoj
horoj - minutoj - sekundoj
Nia vivo havas kvar grandajn tempojn :
Infaneco - juneco - plenkreska-esti - maljuneco.
En nia infaneco kaj junularo
ni antaŭvidas volonte al la estontecon.
Sed iam ni diras:
"Kia bela kaj bona estis la pasinteco!"

Ĉiam gravas la nuntempa tago.
De kio ĝi estas dependi?
De vetero - laboro - familio - hobio,
kelkfoje pli de la pasinteco ol la nuntempo?
Ĉu estas vere grava la estonteco ?
Ĉu mi iĝas iom post iom pesimisto.
Ĉu estas ankoraŭ eble,
en tiu tempo
esti optimisto?




Mi ĉiam ankoraŭ konstatis:
En mia interno estas scio,
kio al mi kaŝitmaniere esprimiĝis kaj esprimiĝas.
Tiu scio ne parolas en vortoj
sed en internaj impulsoj,
mallaŭte kaj forte.
Estas kiel interna korpolingvo:
kapjesi: "jes" - konsento -
kapskuo:
"atentu - pripensu ankoraŭ"
aŭ "mi petas, ne"

Mi alkutimiĝis atenti al tiuj impulsoj.
Mi daŭre ĉiam konstatis:
Estis bona konsilo
ankoraŭ eĉ ne ŝajnus momente.
Mi sekvas tiun konsilon ĝis hodiaŭ.

Mi estas ĉiam ankoraŭ optimisto,
almenaŭ en mia vivo.




Elkorajn salutojn - Alberto